Έξω από την νύχτα που με σκεπάζει, κατάμαυρη από άκρη σε άκρη, ευχαριστώ τον Θεό-όποιος και αν είναι, αν έιναι- για την ανίκητη ψυχή μου.
Και αν είμαι θύμα των περιστάσεων, ούτε συσπάστηκα, ούτε έκλαψα γοερά από τα τυφλά χτυπήματα των γκλομπ.
Το κεφάλι μου αιμορραγεί αλλά δεν προσκυνά πάνω από αυτο το μέρος του θυμού και των δακρύων και από την βαριά του σκιά.
Ακόμη και υπό την απειλή του χρόνου, είμαι και θα είμαι πάντα ατρόμητος.
Δεν έχει σημασία πόσο στενή είναι η πύλη της εξόδου, πόσο μεγάλο είναι το τίμημα.
Εγώ εξουσιάζω την μοίρα μου.
Εγώ έιμαι ο αφέντης της ψυχής μου.
Και αν είμαι θύμα των περιστάσεων, ούτε συσπάστηκα, ούτε έκλαψα γοερά από τα τυφλά χτυπήματα των γκλομπ.
Το κεφάλι μου αιμορραγεί αλλά δεν προσκυνά πάνω από αυτο το μέρος του θυμού και των δακρύων και από την βαριά του σκιά.
Ακόμη και υπό την απειλή του χρόνου, είμαι και θα είμαι πάντα ατρόμητος.
Δεν έχει σημασία πόσο στενή είναι η πύλη της εξόδου, πόσο μεγάλο είναι το τίμημα.
Εγώ εξουσιάζω την μοίρα μου.
Εγώ έιμαι ο αφέντης της ψυχής μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου