ΣΥΓΚΡΟΤΟΥΜΑΙ, ΣΥΓΚΡΟΤΕΙΣΑΙ, ΜΟΝΟ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ..ΑΣΥΜΒΑΤΕΣ ΖΩΕΣ ΣΕ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΤΑΣΑΚΙ ΠΟΥ ΤΟ ΟΝΟΜΑΣΑΝΕ ΚΟΣΜΟΣ ΠΡΙΝ ΓΕΝΝΗΘΩ ΚΑΙ ΓΕΝΝΗΘΕΙΣ...ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΠΟΚΑΡΔΙΩΝΟΜΑΣΤΕ..ΜΑΛΛΟΝ ΕΧΟΥΝ ΠΡΟΛΑΒΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΞΕΡΙΖΩΣΟΥΝ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΚΑΙ ΖΟΥΜΕ ΣΕ ΝΕΑ ΚΟΣΜΟ ΜΕΘΥΣΜΕΝΟ ΚΑΙ ΜΑΣΤΟΥΡΩΜΕΝΟ....
ΔΙΔΑΧΤΗΚΑΜΕ ΝΑ ΑΓΑΠΑΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΖΟΥΜΕ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΤΟ ΜΙΣΟΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ...ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΕΛΟΣ ΦΤΑΝΕΙ ΝΑ ΒΑΛΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΤΟ ΟΡΙΟ...
limApelpisias-->Elpida
ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΘΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ...
ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΝΟΜΟΥΣ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΗΝ ΙΣΟΤΗΤΑ ΤΗΝ ΑΔΕΡΦΟΣΥΝΗ..ΕΝΝΟΙΕΣ ΑΣΥΜΕΤΡΕΣ ΚΑΙ ΠΟΙΗΤΙΚΑ ΚΑΛΥΜΕΝΕΙΣ ΘΑ ΠΑΡΟΥΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ....ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΡΕΥΜΑ ΣΤΗΝ ΠΤΕΡΥΓΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΤΕΡΥΓΑ ΣΤΟ ΚΟΣΜΟ, ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΩΚΕΑΝΟΣ ΑΠΥΘΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΑΒΒΥΣΟΣ ΜΟΒΟΡΑ...ΔΕΝ ΧΩΡΑΝΕ ΠΟΥΘΕΝΑ.
ΜΟΝΑΧΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΑΣ.
ΑΓΑΠΟΥΣΑ. ΗΛΠΙΖΑ. ΣΥΝΑΣΠΙΣΤΗΚΑ. ΦΟΒΗΘΗΚΑ. ΦΩΝΑΞΑ.
ΔΕΝ ΣΤΑΜΑΤΗΣΑ ΣΤΙΓΜΗ ΝΑ ΚΑΝΩ ΟΝΕΙΡΑ.
ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΡΕΑΛΙΣΤΗ ΠΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝΕΤΑΙ ΤΟ ΑΔΥΝΑΤΟ.
ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΜΟΥ.
ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΜΑΣ.
2 σχόλια:
Η ΔΙΑΘΗΚΗ ΜΟΥ
Αντισταθείτε
σ' αυτόν που χτίζει ένα μικρό σπιτάκι
και λέει: καλά είμαι εδώ.
Αντισταθείτε σ' αυτόν που γύρισε πάλι στο σπίτι
και λέει: Δόξα σοι ο Θεός .
Αντισταθείτε
στον περσικό τάπητα των πoλυκατοικιών
στον κοντό άνθρωπο του γραφείου
στην εταιρεία εισαγωγαί- εξαγωγαί
στην κρατική εκπαίδευση
στο φόρο
σε μένα ακόμα που σας ιστορώ.
Αντισταθείτε
σ' αυτόν που χαιρετάει απ' την εξέδρα ώρες
ατέλειωτες τις παρελάσεις
σ' αυτή την άγονη κυρία που μοιράζει
έντυπα αγίων λίβανον και σμύρναν
σε μένα ακόμα που σας ιστορώ.
Αντισταθείτε πάλι σ' όλους αυτούς που λέγονται
μεγάλοι
στον πρόεδρο του Εφετείου αντισταθείτε
στις μουσικές τα τούμπανα και τις παράτες
σ' όλα τ' ανώτερα συνέδρια που φλυαρούνε
πίνουν καφέδες σύνεδροι συμβουλατόροι
σ' όλους που γράφουν λόγους για την εποχή
δίπλα στη χειμωνιάτικη θερμάστρα
στις κολακείες τις ευχές τις τόσες υποκλίσεις
από γραφιάδες και δειλούς για το σοφό
αρχηγό τους.
Αντισταθείτε στις υπηρεσίες των αλλοδαπών
και διαβατηρίων
στις φοβερές σημαίες των κρατών και τη
διπλωματία
στα εργοστάσια πολεμικών υλών
σ' αυτούς που λένε λυρισμό τα ωραία λόγια
στα θούρια
στα γλυκερά τραγούδια με τους θρήνους
στους θεατές
στον άνεμο
σ' όλους τους αδιάφορους και τους σοφούς
στους άλλους που κάνουνε το φίλο σας
ως και σε μένα, σε μένα ακόμα που σας ιστορώ
αντισταθείτε.
Τότε μπορεί βέβαιοι να περάσουμε προς την
Ελευθερία.
Κατσαρος Μιχαλης
gamw thn panagia :(
Δημοσίευση σχολίου